مقدمه: نوآوری سازمانی مستلزم تبدیل ایده ها به اشکال قابل استفاده سازمانی است و این ایده برای پیشبرد عملکرد سازمانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان نوآوری سازمانی (اداری و فنی) در کتابخانه های دانشگاه های دولتی شهر شیراز (دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز) بود.روش بررسی: نوع مطالعه حاضر توصیفی- پیمایشی، و جامعه پژوهش شامل تمام مدیران و کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاهی شهر شیراز در سال 1390-1391 خورشیدی بود (151 نفر) که با استفاده از فرمول نمونه گیری Cochran تعداد 86 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بود. ابراز گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن توسط متخصصین تایید و پایایی آن با استفاده از Cronbach's alpha محاسبه شد (a=0.93). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افراز SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافته ها: وضعیت نوآوری سازمانی و دو مولفه نوآوری اداری و فنی در کتابخانه های دانشگاهی شهر شیراز بالاتر از حد متوسط است (3.42±0.66)، اما تفاوت بین میانگین مولفه های نوآوری سازمانی (اداری و فنی) معنادار بود (p£0.05). همچنین بین نظرات آزمودنی ها درخصوص نوآوری سازمانی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت، رشته تحصیلی، سابقه خدمت، و سطح تحصیلات تفاوت معناداری مشاهده نشد (p<0.05)، اما در متغیر دانشگاه و نوع کار در کتابخانه تفاوت مشاهده شده در مولفه نوآوری اداری معنادار بود (p£0.05). به عبارت دیگر مدیران میزان نوآوری اداری را بیشتر از کارمندان بخش خدمات عمومی و خدمات فنی می دانند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت روز افزون نوآوری در سازمان ها، کتابخانه های دانشگاهی نیز از اهمیت ویژه ای در این مورد برخوردار شده اند. مدیریت کتابخانه های دانشگاهی با ایجاد محیط کاری مناسب برای کتابداران و کارکنان خود می تواند ارایه خدمات خود را بهبود بخشیده و نیازهای اطلاعاتی مراجعه کنندگان را بهتر برآورده سازد.

مقدمه: اخیرا به دلیل تاکید زیادی که بر استراتژیهای یادگیری و تاثیر آن بر موفقیت یادگیرنده شده است، محققیقن را بر آن داشته است که تحقیقاتی در این خصوص انجام دهند.روشها: در این مطالعه با هدف دستیابی به روش های فکر کردن و یادگیری دانشجویان 41 دانشجو که بصورت تصادفی از میان 120 دانشجو انتخاب شدند شرکت داشتند. در این تحقیق از دو پرسشنامه استفاده شد: پرسشنامه روش یادگیری با رچ و پرسشنامه غلبه نیمکره مغز، پرسشنامه اول قصد دارد به روشهای یادگیری دانشجویان دست یابد و مشخص نماید که آیا آنها بیشتر تمایل دارند از قوه دیداری، شنیداری و یا لامسه ای در یادگیری استفاده نمایند. پرسشنامه دوم با این هدف به آنها داده شده است تا مشخص شود که دانشجویان بیشتر از کدامیک از نیمکره های مغز در خود یادگیری استفاده می نمایند.یافته ها و نتیجه: نتایج بدست آمده از مطالعه اخیر حاکی از آن است که اغلب دانشجویان 42.2% بیشتر تمایل دارند که از قوه دیداری خود در یادگیری استفاده می نمایند و در این خصوص تفاوتی بین دانشجویان مذکر و مونث مشاهده نشده است. اما با توجه به نتایج بدست آمده از پرسشنامه دو، دانشجویان را می توان به 6 دسته تقسیم کرد: استفاده از هر دو نیمکره با تمایل کمی بیشتر به استفاده از نیمکره چپ (40.5%) تمایل متوسط به نیمکره چپ مغز (حدود 10%)، غلبه سمت چپ نیمکره مغز (حدود 10%)، استفاده از هر دو نیمکره به میزان مساوی (21.6%)، تمایل کمی به طرف استفاده از نیمکرده راست مغز (حدود 10%)، تمایل متوسط به نیمکره راست مغز (حدود 5%). سپس مقایسه ای بین تمایل دانشجویان در استفاده از نیمکره های مغز و روشهای یادگیری به عمل آمد. با توجه به نتایج بدست آمده، پیشنهاداتی در خصوص بکارگیری از روشهای آموزشی که مناسب با روش یادگیری دانشجویان باشد ارایه شده است.

سابقه و هدف: افت تحصیلی دانشجویان پزشکی یک مساله بسیار مهم در آموزش پزشکی است که در صورت عدم کنترل موجب پایین آمدن سطح علمی پزشکان در سال های آینده خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی علل افت تحصیلی در گروهی از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت مقطعی بر روی کلیه دانشجویان ورودی 72-1371 انجام گرفت، دانشجویان بر اساس معدل دانشگاهی و تعداد ترم های مشروطی به دو گروه موفق (معدل بالای 16و فاقد ترم مشروطی) و ناموفق (معدل زیر 14 و بیش از یک ترم مشروطی) تقسیم شدند. تعداد کل دانشجویان مورد مطالعه 215 نفر بودند که از این تعداد بر اساس معیارهای فوق 82 نفر موفق و 53 نفر ناموفق شناخته شدند.یافته ها: معدل دوران متوسطه، میزان علاقه به پزشکی و سطح تحصیلی والدین در دانشجویان موفق از دانشجویان ناموفق بالاتر بود. به علاوه فاصله بین اخذ دیپلم و ورود به دانشگاه در بیش از 66% از دانشجویان ناموفق بیش از یک سال و در مقابل در حدود 85% از دانشجویان موفق بلافاصله یا حداکثر یک سال بوده است. بیش از 75.6% دانشجویان موفق دارای منزل شخصی و 71.7% از دانشجویان ناموفق در خوابگاه زندگی می کردند، حدود 28.3% از دانشجویان ناموفق و تنها 6% از دانشجویان موفق دارای شغل اضافی بوده اند. 43.4% از دانشجویان ناموفق هیچ برنامه ای جهت مطالعه نداشتند. 50.1% دانشجویان ناموفق متاهل بوده اند در صورتی که تنها 18.3% از دانشجویان موفق متاهل بوده اند. رابطه معنی داری بین موفقیت و حضور در کلاس وجود نداشت،  70%دانشجویان ناموفق دارای سهمیه ایثارگران بوده اند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، توجه به عواملی که باعث موفقیت تحصیلی در دانشجویان پزشکی می شود امری ضروری بوده و تا زمانی که یک برنامه جامع و نوین برای آموزش پزشکی وجود نداشته باشد مشکل افت تحصیلی همچنان به قوت خود باقی خواهد بود.

مقدمه: تشخیص و درمان به موقع و صحیح پرفشاری خون در پیشگیری از عوارض این بیماری شایع و اغلب بدون علامت، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش به منظور تعیین میزان آگاهی کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در مورد جنبه های مختلف پرفشاری خون طراحی گردید. روش ها: در مطالعه ای توصیفی – مقطعی در سال 1383، بین کلیه اینترن های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (111 نفر)، پرسشنامه ای پایا و روا متشکل از 50 سوال پیرامون جنبه های مختلف بیماری، شامل: تشخیص، درمان، عوارض بیماری و عوارض جانبی داروهای ضد پرفشاری خون توزیع شد. داده ها با نرم افزار SPSS، به صورت میانگین و انحراف معیار و مقایسه ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، آزمون t و ANOVA و همبستگی با آزمون اسپیرمن تحلیل گردید. نتایج: میانگین کل نمرات 8.35 ± 27.61 از 50 و به تفکیک جنس برای کارورزان مرد و زن به ترتیب  7.65±28.30  و 9.52 ± 26.29 برآورد گردید. در این مطالعه 23 درصد از کارورزان از سطح آگاهی ضعیف، 59 درصد از سطح آگاهی متوسط و 18 درصد از سطح آگاهی خوبی درباره پرفشاری خون برخوردار بودند. نتیجه گیری: اکثریت کارورزان شرکت کننده در مطالعه از سطح آگاهی متوسط تا ضعیفی در مورد پرفشاری خون برخوردار بودند. بررسی علل ناکافی بودن سطح آگاهی کارورزان رشته پزشکی و اتخاذ راه کارهای مناسب برای ارتقای سطح آگاهی آنان درباره پرفشاری خون توصیه می گردد.

زمینه و هدف: فرهنگ اخلاقی دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی، نشان دهنده ارزش های مورد احترام سیستم آموزشی این دانشگاه ها می باشد و این نوع فرهنگ، بر روش کار این دانشجویان پس از فارغ التحصیلی تاثیر خواهد داشت. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش اخلاق پزشکی بر فرهنگ اخلاقی دانشجویان علوم پزشکی انجام شد. روش کار: روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه مورد مطالعه، چهار کلاس درس شامل 99 نفر دانشجو بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین کلاس های مقطع کارشناسی دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در حال گذراندن درس اخلاق پزشکی بودند، انتخاب شدند و به صورت آرایش تصادفی، دو کلاس به صورت آزمایشی و دو کلاس به صورت گواه انتخاب شد. برای گروه آزمایش، از بسته آموزشی جدید اخلاق پزشکی و برای گروه گواه از بسته آموزشی قدیمی و سنتی اخلاق پزشکی جهت تدریس استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات پس آزمون پس از اتمام دوره در گروه آزمایش که بسته آموزشی اخلاق پزشکی را دریافت کرده اند برابر با 51/73 و انحراف معیار 67/7 بود. همچنین این مقدار برای گروه گواه 19/70 انحراف معیار 60/4 بود؛ بنابراین با توجه به اینکه میانگین پس آزمون در گروه آزمایش بالاتر از میانگین گروه گواه بوده و بر اساس تی به دست آمده 47/2 در درجه آزادی 97 تفاوت معنی داری در سطح 05/0 p< بین دو نمره پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. نتیجه گیری: استفاده از بسته جدید آموزشی نسبت به روش های سنتی و قدیمی، تاثیر بیشتری بر فرهنگ اخلاقی دانشجویان علوم پزشکی دارد و پیشنهاد می گردد که مراکز آموزشی علوم پزشکی برای تدریس درس اخلاق پزشکی از این بسته استفاده کنند.

زمینه و هدف: شواهد پژوهشی در دسترس نشان می دهد که نگرش مذهبی در تمام جنبه های زندگی روانشناختی بشر، تاثیرات به سزایی دارد. شادکامی نیز یکی از جنبه های مهم زندگی روانشناختی است به طوری که در سال های اخیر بررسی تجربی شادکامی توسط روانشناسان و جامعه شناسان افزایش یافته است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و شادکامی در دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفته است.روش تحقیق: روش مطالعه حاضر توصیفی-مقطعی می باشد که در سال 87-1388 انجام شد. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. نمونه پژوهش شامل 271 دانشجوی رشته پزشکی بود (164 مرد و 107 زن). داده ها با استفاده از پرسشنامه نگرش مذهبی خدایاری فرد و شادکامی آکسفورد استفاده جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از با استفاده آزمون t (برای گروههای مستقل) و همبستگی پیرسون تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی، دانشجویان 20.4 سال با انحراف معیار 3 می باشد. میانگین نمرات شادی و نگرش مذهبی در مردان و زنان به ترتیب 47.54، 46.77 و 96.8.3، 103.16 بود. با توجه به یافته های پژوهش رابطه بین شادکامی و نگرش مذهبی (p=0.0001،r=0.256 )، سن و شادکامی (p=0.004،r=0-.241 )، و نیز سن و مذهب (p=0.018، r=0-.198) معنادار بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان میدهد که علاوه بر رابطه معنادار بین شادکامی و نگرش مذهبی، سن نیز رابطه ی معناداری با شادکامی و نگرش مذهبی دارد.

رضایت شغلی از مقوله های مهم و مورد توجه مدیران می باشد. هدف از انجام این بررسی کند و کاو محیط کار کتابداری در کتابخانه های دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد. برای انجام این بررسی 5 فرضیه و دو پرسش که جنبه های مختلف رضایت شغلی را پاسخگو می باشند تعیین گردید. ابزار سنجش پرسشنامه «بررسی رضایت شغلی» JSS است. داده های تحقیق از میان همه کارکنان کتابخانه ها گرد آوری شده است. نتایج بررسی نشان داد که میان رضایت شغلی و مقوله هایی مانند جنس، سن و سابقه کار کارکنان ارتباط معنی داری وجود ندارد. اما بررسی، ارتباط معنی داری را میان رضایت شغلی و سطوح سرپرستی و تخصص نشان داد. همچنین تفاوت معنی داری میان رضایت شغلی کارکنان کتابخانه ها در دو دانشگاه مورد بررسی نشان داده نشد. نتیجه کلی نشان داد که رضایت شغلی کارکنان کتابخانه ها پایین می باشد.

مقدمه: حذف نهایی دروس توسط دانشجویان موجب تداخل ساعت برنامه درسی و تداخل ساعت امتحانات در ترم های آینده، کاهش کارآیی، اتلاف وقت، عقب افتادن دانشجو از همکلاسان خود و در نهایت، طولانی شدن مدت تحصیل می گردد. این پژوهش با هدف بررسی علل حذف نهایی دروس دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گردید.روش ها: در یک مطالعه توصیفی-مقطعی، پرسشنامه ای در چهار حیطه مربوط به دانشجویان، دروس، آموزش اساتید و استفاده از امکانات تنظیم گردید و بین دانشجویانی که در تاریخ های حذف نهایی برای حذف دروس مراجعه کرده بودند توزیع و توسط آنان تکمیل شد. داده ها با آمار توصیفی و مجذور کای در نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل شد.نتایج: علل حذف دروس به ترتیب عبارت بودند از: 3/44 درصد غیبت بیش از حد مجاز در درس، 7/20 درصد مشکل بودن درس، 4/20 درصد پایین بودن نمره امتحان میان ترم، 4/18 درصد تداخل با امتحانات دیگر، 17 درصد تداخل با دروس دیگر، 1/10 درصد نامناسب بودن روش تدریس، 4/7 درصد مشکلات شخصی، 3/6 درصد عدم مطالعه درس در طول ترم.نتیجه گیری: باید آگاهی دانشجویان را نسبت به قوانین، آیین نامه ها و عواقب حذف نهایی با ارایه اطلاعات به موقع افزایش داد. آشنا نمودن دانشجویان با قوانین و مقررات آموزشی و توجیه آنان در خصوص پیامدهای حذف نهایی از الزامات دوره های آموزشی می باشد.  

مقدمه: شایستگی فرهنگی یکی از مولفه های مهم برای دانشجویان علوم توان بخشی به شمار می رود؛ چرا که موقعیت شغلی خاصی در مراکز درمانی در برخورد با افراد با فرهنگ های متفاوت دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی شایستگی های فرهنگی دانشجویان دانشکده علوم توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نظر ماهیت، کمی و بر حسب هدف تحقیق، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانشجویان دانشکده علوم توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (350 نفر) در سال 1397 تشکیل داد که 184 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای ساده و به وسیله فرمول Cochran به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه شایستگی فرهنگی استاندارد که روایی آن از نظر استادان و متخصصان و تحلیل گویه به گویه و پایایی آن با استفاده از ضریب Cronbach's alpha تایید شده بود (87/0)، استفاده گردید. جهت مقایسه میانگین ابعاد شایستگی فرهنگی، داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی، t و Repeated measures ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شایستگی های فرهنگی در بین دانشجویان دانشکده علوم توان بخشی دانشگاه شیراز در وضعیت مطلوبی قرار داشت. به این صورت که شایستگی دانش فرهنگی و حساسیت فرهنگی بالاتر از متوسط و شایستگی مهارت فرهنگی در حد متوسط بود. همچنین، شایستگی غالب در بین دانشجویان علوم توان بخشی دانشگاه شیراز، شایستگی مهارت فرهنگی گزارش شد. یافته ها در ارتباط با اولویت بندی شایستگی ها نیز نشان داد که مهارت فرهنگی دارای بیشترین اهمیت و حساسیت فرهنگی دارای کمترین اهمیت از نظر رتبه بندی بود. نتیجه گیری: ضروری است که مسوولان علوم پزشکی اقدامات لازم را در راستای افزایش شایستگی فرهنگی دانشجویان علوم توان بخشی به عمل آورند و کارگاه های آموزشی جهت ارتقای شایستگی فرهنگی دانشجویان برگزار کنند.